Selvapiana Chianti Ruffina Vendemmia

Wieża strzegąca dobrych win

Selvapiana w średniowieczu była jedną z wież strażniczych, ulokowanych wzdłuż rzeki Sieve. Zbudowaną ją w celu ochrony miasta Florencji na północno-wschodniej granicy. W okresie renesansu budynek został powiększony i przekształcony w willę, która pełniła funkcję letniej rezydencji szlacheckiej rodziny florenckiej i biskupów florenckich. W 1827 roku willa została przejęta przez Michele Giuntini, odnoszącego sukcesy bankiera i przodka Francesco Giuntini.

Klasycznie, wytrawne, czerwone chianti

Jak większość chianti tak i to wino jest kupażem szczepów, na które pozwalają normy apelacyjne. W przypadku Selvapiana Chianti jest to - sangiovese 95%, canaiolo colorino 5% oraz malvasia nera 5%. Winnice stanowią małe parcele rozsiane wokoło Villa Selvapina, w gminie Rufina. Krzewy winne rosną na średnio gęstej glebie, o podglebiu wapiennym, suchym i kamienistym z dobrym drenażem, dzięki czemu wino nie nabiera zbytniej kwasowości czy zielonych niedojrzałych nut. Wiek krzewów jest bardzo zróżnicowany od 15 do 40 lat - buduje to pełny, ale nie zbyt ciężki charakter.

Powstanie smaku

Zbiór winogron w ponad połowie jest ręczny, na parcelach nizinnych zaś odbywa się mechanicznie. Rozpoczęcie zbioru przypada na ostatni tydzień września lub pierwszy tydzień października. Fermentacja i maceracja trwają 25 dni w kadziach ze stali nierdzewnej, z kontrolowaną temperaturą 28 stopni. Fermentacja malolaktyczna odbywa się bezpośrednio po alkoholowej, po której wino trafia do dużych beczek 25-30 hl z dębu francuskiego.

Sangiovese pełne owoców z tłem anyżu i tytoniu

Barwa głębokiej purpury. Zapach dojrzałych owoców wiśni oraz śliwki - typowy dla sangiovese z waniliowym tłem. Smak zdominowany przez ciężką owocowość śliwki z tłem anyżu i majaczącą nutką tytoniu.

Pasta i basta

Selvapiana Chianti cudownie podkreśla smaki wszelkiej maści makaronów - lasagne, spaghetti lub penne. Półmisek wędlin włoskich zyska podczas kolacji nowego wymiaru smakowego dzięki chianti.

Bardziej klasycznie się nie da

Prosta butelka rodem z Bordeaux z ciemnym kapturem skrywającym korek naturalny. Opaska na szyjce butelki informuje o najwyższym stopniu we włoskim systemie apelacyjnym DOCG. Biała prosta etykieta zajmuje znaczną część butelki, z kolei jej większa połowa to rycina obrazująca antyczną wieżę strażniczą, od której wino czerpie swoją nazwę.

Tytoń, anyż i śliwki w makaronie

Prosta kuchnia to gwarancja smaku pełnego aromatycznych ziół, soczystych warzyw i najlepszego mięsa. Do takich potraw należy dobrać wino proste, aczkolwiek pełne klasycznych nut, które podkreślą to, co ulubione.

• Ponad 90 punktów od Wine Spectator (magazynu o stylu życia, który koncentruje się na kulturze wina).
• 93 punktów Wine Enthusiast (amerykańskiego magazynu miłośników i entuzjastów wina).